-
1 πονηρος
I.I31) плохой, дурной, скверный(πράγματα Thuc.; σῶμα и ἕξις σώματος Plat.)
πονηρὰ ἀρχή Aeschin. — плохое начало2) негодный, испорченный(τροφή Plat.)
3) бесчестный, низкий, подлый(τὰ ἔργα Plat.; ἀνήρ Soph.)
4) злой, враждебный(τοῖς φίλοις, πρὸς ἀλλήλους Xen.)
5) трусливый, малодушныйIIὅ1) негодяй, мошенник, плутπ. κἀκ πονηρῶν Arph. — мошенник из мошенников;
πόνῳ π. Arph. — злостный негодяй2) лукавый, т.е. дьяволII.3атт. v. l. = πονηρός См. πονηρος I, 1 -
2 πονηρός
πονηρός, eigtl. Arbeit, Mühe, Drangsal habend od. machend; dah. – a) im physischen Sinne, Noth machend, lästig; Theogn. 274; ὅτι χρηστὸν ἢ πονηρὸν περὶ τὸ σῶμα, Plat. Prot. 313 d; gew. pass., Noth leidend, unglücklich; so heißt Herakles πονηρότατος καὶ ἄριστος, Hes. frg. 43, 5; von Sachen, in schlechtem Zustande, unbrauchbar, verdorben, τροφή, Plat. Legg. III, 735 b; δίαιτα, Rep. IV, 425 e; διὰ πονηράν τινα ἕξιν τοῦ σώματος, Tim. 86 d; καὶ ἄχρηστοι, Legg. XII, 950 b; αὐλοί, im Ggstz von χρηστοί, Rep. X, 601 e; so auch σιτία, Gorg. 464 d; wie καρπός, im Ggstz von καλός, Matth. 7, 17; πονηρῶς δίεκειτο, von einem Sterbenden, καὶ οὐδεμίαν ἔλπίδα εἶχε τοῦ βίου, Isocr. 1, 9, 12; πονηρῶς ἔχειν, Luc. Alex. 16. Von einer schlimmen Lage sagt Thuc. 8, 97 ἐκ πονηρῶν τῶν πραγμάτων γενομένων τοῦτο πρῶτον ἀνήνεγκε τὴν πόλιν, vgl. 8, 24, ἃ πονηρῶς ἔχει τῶν πραγμάτων, Lys. 14, 35. – Häufiger b) in moralischem Sinne, schlecht, boshaft u. dgl.; μήτ' ἐπιζευχϑῇς στόμα φήμαις πονηραῖς, Aesch. Ch. 1041; πόλεμος οὐδέν' ἄνδρ' ἑκὼν αἱρεῖ πονηρόν, Soph. Phil. 435; Eur. Hec. 596 sagt ὁ πονηρὸς οὐδὲν ἄλλο πλὴν κακός; vgl. πονηρῷ χρήσεται κριτῇ, El. 374; auch τελετὰς πονηράς, Bacch. 260; κέρδη, Cycl. 311; πονηρὸς κἀκ πονηρῶν, Ar. Equ. 336 u. öfter; auch πονηρὸς πόῤῥω τέχνης, Vesp. 192; u. in Prosa: Plat. Conv. 183 d; τὸν ἄδικον καὶ πονηρὸν ἄϑλιον εἶναί φημι, Gorg. 469 e; τὰ ἔργα πονηρότερα ἐργάσεται, Rep. IV, 421 d; feig, Xen. Cyr. 1, 4, 19; τοῖς φίλοις, schlecht gegen die Freunde, 8, 4, 33; aber πονηρὰ χρώματα, 5, 2, 34, ist blasse, Furcht verrathende Farbe; auch στασιάζειν καὶ πονηροὺς εἶναι πρὸς ἀλλήλους, An. 1, 7, 39, aufsässig, feindlich gegen einander; εἰπεῖν πᾶν πονηρὸν κατά τινος, Matth. 5, 11. – Wie Schol. Luc. Alex. 16 sagt Ἀττικοὶ ἐπὶ σωματικῆς διαϑέσεως ὀξύνουσι τὸ πονηρός, wird nach Arcad. p. 71, 16 Eust. zu Il. 2, 764 (vgl. Reiz de acc. incl. p. 168 u. B. A. II p. 678) bei den Attikern πόνηρος betont, wo es die Bedeutung unglücklich hat, vgl. Lob. zu Phryn. 389 u. μόχϑηρος. – Nach Cram. Anecd. Ox. 1 p. 372 sollen neuere Comödiendichter das Wort auch als comp. aus πονεῖν u. ἐρᾶν gebraucht haben, wohl Wortspiel.
-
3 πονηρός
πονηρός, eigtl. Arbeit, Mühe, Drangsal habend od. machend; (a) im physischen Sinne: Not machend, lästig; pass., Not leidend, unglücklich; so heißt Herakles: πονηρότατος καὶ ἄριστος; von Sachen: in schlechtem Zustande, unbrauchbar, verdorben; πονηρῶς δίεκειτο, von einem Sterbenden; (b) in moralischem Sinne: schlecht, boshaft; τοῖς φίλοις, schlecht gegen die Freunde; πονηρὰ χρώματα, blasse, Furcht verratende Farbe; στασιάζειν καὶ πονηροὺς εἶναι πρὸς ἀλλήλους, aufsässig, feindlich gegen einander; unglücklich -
4 πονηρός
A oppressed by toils, πονηρότατος καὶ ἄριστος, of Heracles, Hes.Frr.138,139.2 of things, toilsome, painful, grievous,ἔργα Hom.Epigr.14.20
;νούσων πονηρότερον Thgn. 274
; .II in bad case, in sorry plight, useless, good-for-nothing, σύμμαχοι ib. 220, cf. Nu. 102;στράτευμα X.An.3.4.34
; (v.l. for μοχθηρός) ; κύων, ἱππάριον, Pl. Euthd. 298d, X.Cyr.1.4.19; δίαιτα, τροφή, σιτία, injurious, Pl.R. 425e, Lg. 735b, Grg. 464d, etc.;π. ἕξις σώματος Id.Ti. 86e
; π. σῶμα, opp. χρηστόν, Id.Prt. 313a, cf.R. 341e; π. σκώμματα sorry jests, Ar.Nu. 542;π. βούλευμα Id.Lys. 517
([comp] Comp.); π. πράγματα a bad state of things, Th.8.97, cf. 24; π. ἀρχὴ τῆς παιδείας a bad beginning, Aeschin.1.11;π. τὴν ναυτιλίαν ναυτίλλεσθαι Pl.R. 551c
;π. πολιτεία Arist.Pol. 1294b38
. Adv., - ρῶς ἔχειν to be in bad case, Th.7.83, etc.;ἂ πονηρῶς ἔχει τῶν πραγμάτων Lys.14.35
; π. διακεῖσθαι, διατεθῆναι, Isoc. 19.12, D.59.55.III in moral sense, worthless, knavish, φήμη, βίος, ζόη, A.Ch. 1045, Frr.90,401, etc.;οὐδεὶς ἑκὼν π. Epich.78
;π. ἦθος Democr.192
; πονηρὸς.. κἀκ πονηρῶν rogue and son of rogues, Ar.Eq. 336-7; ὦ πόνῳ πονηρέ in a comic jingle, Id.V. 466, cf. Lys. 350; π. πόρρω τέχνης past master in knavery, Id.V. 192;π. τοῖς φίλοις X.Cyr.8.4.33
;πρὸς ἀλλήλους Id.An.7.1.39
;π. λόγων ἀκρίβεια Antipho 3.3.3
;πονηρότεροι σύμβουλοι Id.5.71
; π. [ῥῆμα] malicious, Ev.Matt.5.11;τὰ π.
wickednesses,X.
Cyr.2.2.25;πονηρὰ δρᾶσαι E.Hec. 1190
;τὸ π. LXX De.17.2
; δόλῳ πονηρῷ, Lat. dolo malo, SIG693.6 (Methymna, ii B.C.); ὁ π. the evil one, Ev.Matt.13.19;π. δαίμων PLips.34.8
(iv A.D.), etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πονηρός
См. также в других словарях:
πονηρός — ή, ό / πονηρός, ά, όν, ΝΜΑ 1. (με ηθ. σημ.) ο κακός στην εσωτερική του φύση, αυτός που ρέπει προς την απάτη, πανούργος, δόλιος 2. το αρσ. ως ουσ. ο πονηρός ο διάβολος, ο σατανάς 3. το ουδ. ως ουσ. το πονηρό(ν) πονηρία, κακό 4. φρ. «πονηρά… … Dictionary of Greek
Ηνωμένο Βασίλειο — Επίσημη ονομασία: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας Συντομευμένη ονομασία: Μεγάλη Βρετανία Έκταση: 244.820 τ. χλμ. Πληθυσμός: 59.647.790 (2001) Πρωτεύουσα: Λονδίνο (6.962.319 κάτ. το 2001)Κράτος της βορειοδυτικής… … Dictionary of Greek
